Geçmişten Günümüze Street Fighter Serisi

Konuşma seslerinin 90’lar pop müzik parçalarına ait seslere karıştığı, mekândaki kalabalıkların kolayca birkaç futbol takımı oluşturabilecek sayılara ulaştığı 1990’lı yılların Atari (arcade) salonlarında oyuncuların rutinleri genellikle belliydi. Carrier Air Wing, Twin Cobra, Snow Bros., Robocop gibi oyunlara ait makinelerin başında sıralar oluşturulur, sırası gelen bu ve daha pek çok oyunla zaman geçirmeye başlardı. Ama 1991 yılında bir şey oldu. Daha önce pek çok Atari salonuna uğramayan Street Fighter adlı oyunun ikincisi çıktı ve Türkiye’nin hemen her yerindeki oyun salonlarında bomba etkisi yarattı. Artık Atari salonlarında konuşma sesleri ve 90’lar pop müzik seslerine, o zaman için ne anlama geldiği pek bilinmeyen “aduket, oryuken” gibi sesler de eklendi.

1987 yılında başlayan Street Fighter macerasını anlatmaya sayfalar yetmeyecektir çünkü oyun dünyasını en çok etkileyen yapımlardan biri kuşkusuz bu seri. Ancak serinin geçmişten günümüze nasıl ulaştığını kısaca sizlerle paylaşalım. Hazırsanız başlıyoruz!

Street Fighter (1987)

Oyun geliştiricilerin çeşitli yenilikler aradığı 1980’li yıllar, doğal olarak arcade salonları için de epey renkli geçiyordu. Sayısız platformda yayımlanarak 1984 yılında bile milyonlarca oyuncuya ulaşan Kung-Fu Master, oyunun arcade versiyonunu tasarlayan Takashi Nishiyama’nın Irem’den ayrılıp Capcom’a geçmesiyle Street Fighter’ın doğmasına vesile oldu. İlk beat-em up oyunu olma özelliğine sahip Kung-Fu Master’daki sağlık barı gibi oyun elementleri Street Fighter’a aktarıldı. Sınırlı bir alanda oyuncunun, farklı fiziksel ve teknik özelliklere sahip rakiplerle karşılaşmalar yapmasını sağlayan ilk Street Fighter, o dönem için harika yenilikler barındırıyordu. Serinin demirbaşı hâline gelecek olan Ryu, Ken ve Sagat gibi karakterlerle ilk defa bu oyunda karşılaştık.

Street Fighter II (1991-1994)

Başlı başına bir dosya konusu olabilecek kudretteki Street Fighter II (SF II), 1991 çıkışlı The World Warrior sürümünde sekiz oynanabilir karakterle çıktı. Hindistan’dan Japonya’ya kadar birçok ülkeden rakiple karşılaştığımız yapımda oynanamayan ama rakip olarak çıkan dört tane de gizli karakter vardı. 1992’de sunulan Champion Edition ile bu karakterler de oynanabilir oldu. Tabii Street Fighter II macerası bu iki oyunla tamamlanmadı. Tayvanlı bir bilgisayar korsanı ekibinin Champion Edition’ın ayarlarıyla oynayıp fenomene dönüştürdüğü Rainbow Edition (havada beşer beşer hadouken atabilmek, shoryuken yapabilmek ve dövüş esnasında karakter değiştirebilmek mümkündü), bu sürümün popülerliğini kırmak için Capcom’un çıkardığı Street Fighter II Turbo: Hyper Fighting, yeni ortam ve karakterlere ek olarak kombo sisteminin de eklendiği Super Street Fighter II Turbo efsane yapımlar arasında yerini aldı.

Street Fighter Alpha (1995-1998)

Zaman dilimi bakımından Street Fighter II öncesini ele aldığı için tanıdık karakterlerin daha genç hâllerini oynadığımız Alpha: Warriors’ Dreams, tasarımcı tarafındaki değişiklikler nedeniyle farklı bir görsel dile sahipti. Capcom’un bir başka şaheseri The Final Fight’tan bazı karakter ve bölüm sonu patronlarının da yer aldığı ilk Alpha, oyuncular tarafından çok sevildi. Süper kombo barı, havada blok yapma imkânları ve daha birçok yenilikle zenginleşen oyunun ikinci ve üçüncü versiyonları da takip eden üç sene içinde oyuncularla buluştu.

Street Fighter: The Movie (1995)

Jean-Claude Van Damme’ın Guile rolüyle akıllara kazındığı 1994 çıkışlı Street Fighter filminin oyunu olma özelliği taşıyan 1995 çıkışlı yapım, oyun karakterlerinin filmdeki karşılıklarına ev sahipliği yapıyordu. Daha önce Mortal Kombat’ın geliştirilme sürecinde kullanılan karakter dijitalleştirme işleminin bir benzeriyle hazırlanan oyun, serinin takipçileri tarafından çok beğenilmedi. Bunda insan karakterlerin, orijinal serideki karakterlere görünüş açısından pek benzememeleri, oyundaki özel hareket şemasının büyük oranda değişmesi ve oyunun genel anlamda hantallığı etkiliydi.

Street Fighter EX (1996-2000)

1996’ya kadar iki boyutlu bir oyun serisi olarak hayatına devam eden Street Fighter, “EX” ekli ilk yapımla üç boyutlu dünyaya adım attı. Dönemin teknolojisinin elverdiği ölçüde ve aslında gayet tatmin edici grafiklere sahip EX ailesi; maske ve mesafeye daha o yıllardan özen gösteren Doctrine Dark, her an bir yerlerinden sivri cisimler çıkarma ihtimali bulunan ürkütücü Garuda gibi ilginç yeni karakterlerle oyuncuların gündemine girmişti. “Nin-Nin” şeklindeki lakabını Street Fighter II’deki Balrog bölümünde gördüğümüz Akira Nishitani’nin yönetmen koltuğunda oturmasının bu yeni serinin sevilmesinde etkisi büyüktü.

Street Fighter III (1997-1999)

Bir yandan üç boyutlu tarafta macerasını sürdüren, diğer yandan da iki boyutlu dünyayı terk etmek istemeyen seri, Street Fighter II sonrasını konu edinen Street Fighter III: New Generation ile arcade salonlarını bir kez daha vurdu. Görsel stil bakımından Alpha serisini andıran ve oynanış tarafında birtakım yenilikler getiren Street Fighter III, yeni bölümler ve karakterlere sahipti. Devam eden yıllarda Street Fighter III’e, 2nd Impact ve 3rd Strike adlı yeni oyunlar da eklendi.

Street Fighter IV (2008-2014)

Street Fighter II’nin akıcı ve sürükleyici oyun deneyimini alıp üç boyutlu dünyaya ilk defa taşıyabilen Street Fighter IV, arcade salonları kadar evleri de nostalji rüzgârıyla doldurdu. Hakan adlı Türk bir yağlı güreşçinin de oynanabilir karakterler arasında bulunduğu yapım; etkileyici görselleri, özel hareket ve kombo barları, odak saldırıları gibi sayısız yenilikle turnuvaların da gözdesi hâline geldi. Street Fighter IV’ü, Super Street Fighter IV ve Ultra Street Fighter IV gibi yapımlar izledi.

Street Fighter V (2016-2020)

Her bir dövüşçüye özel ultra kombolar, süper kombolar-hareketler açısından zenginleştirilip daha gerçekçi bir renk paleti, zenginleştirilmiş animasyonlar ve sezon sezon eklenen yepyeni karakterlerle oyuncuların karşısına çıkan Street Fighter V, serinin geldiği en üst noktayı temsil ediyor.