Keskin Nişancı Tüfeğinizi Hazırlayın! Sniper Elite 5 Çıktı!

İkinci Dünya Savaşı’nı kendine konu edinen FPS türü oyunlardan ufak ufak sıdkımız sıyrılmış olsa da üçüncü şahıs kameralı aksiyon oyunlarında ve strateji türü yapımlarda bu tema, hâlâ ortaya çıkan ürünü sattırabiliyor. 2005 yılında başlayan ve İkinci Dünya Savaşı temasına -zombili spin-off’larını hariç tutarsak- sıkı sıkıya bağlı kalan Sniper Elite de 17 yıldır varlığını koruyan ve kendi çizgisinden pek sapmadan ilerleyen bir seri. İlk oyundan bu yana yönetimimizdeki başkarakter Karl Fairburne, Sniper Elite 5’te de Nazi askerlerine karşı amansız bir mücadele veriyor. Oyun, serinin önceki yapımlarıyla benzerlikler sergilese de pek çok popüler film, dizi ve maalesef oyunda gördüğümüz sosyal adalet savaşçısı (SJW) yaklaşımlarını da karşımıza çıkarmaktan çekinmiyor.

Sene 1944, O Zamanlar Colline-Sur-Mer’deyim…

Üçüncü şahıs kameralı, gizlilik ve taktik atıcı türlerini tek potada eritme konusunda başarılı olan Sniper Elite 5, bizi, İkinci Dünya Savaşı’nın en kanlı çarpışmalarına sahne olan Normandiya Çıkarması’nın hemen öncesine götürüyor. Hemen her attığını tam isabetle vuran İngiliz Özel Harekât Sorumlusu (SOE) Karl Fairburne, ABD donanmasının, Fransa kıyılarına yanaşabilmesi için Colline-Sur-Mer’de birtakım “temizlik” işlerini üstleniyor. Konu itibarıyla doğrudan doğruya Sniper Elite 4’ü takip eden ve anlatım tarafında, maalesef bir olmamışlık hissi veren Sniper Elite 5, karakter yönetimini bize verdiğinde, ufak tefek bir alıştırma sekansının ardından bizi Nazi askerleriyle baş başa bırakıyor.

Oyun, hikâye ilerleyişi çerçevesinde uzaktan baktığınızda bir açık dünya havası veriyor olsa da haritanın “izin verilen” yerleri dışında hareket etmeye çalıştığınızda, görünmez duvarlara çarpabiliyorsunuz. Diskte yaklaşık 100 GB yer kaplayan bir oyunun görünmez duvarlarla çevrili dar haritalar sunması epey şaşırtıcı. Şaşırtıcı olan bir diğer unsursa Sniper Elite 5’in haritasındaki derin sessizlik ve boşluk. Evet, işgal altındaki bir Fransa’dan bahsediyoruz, bu haritaları deneyimliyoruz ama ortada tek tük Nazi askerinden başka bir canlı görmek (silah sıktığımızda uçuşan kuşları es geçmeyelim) epey güç. Nazi askerlerinin ise varlıkları ile yoklukları neredeyse aynı. Ama buna, diğer başlığın altında değinelim.

Bu Nazi Askerleri Pek Zeki Değiller

Yapımı normal zorluk seviyesinde oynamaya başladığınızda, yapay zekâ tarafından yönetilen fakat pek zekâ pırıltısı göstermeyen düşman askerleri, size karşı koymaya çalışmıyor. Örneğin her ikisinin arasında ortalama iki metre olan askerlerden birini, gizlendiğiniz çalılıkların arasından keskin nişancı tüfeğiyle vurduğunuzda hayatta kalan asker kimi zaman durumdan haberdar bile olmuyor. Art arda silah sesi duyması bile düşman askerinin zihninde harekete geçme fişeğini yakamayabiliyor. Hatta gözünüzü karartıp bir Nazi karargâhına baskın yaparak kendinizi haber merkezi odasında sağlama aldığınızda, neredeyse bir bölük askeri o odadan çıkmadan temizleyebiliyorsunuz. Hiçbirinin aklına içeriye el bombası atmak, sonrasında baskın gerçekleştirmek gelmiyor. Sırası gelen ölüyor ve sonrasında zaten yeterince boş olan haritada tek başınıza dolaşmaya başlayabiliyorsunuz. Bu noktada oyunun, Nazi askerlerinin dikkatini dağıtmanız için size sunduğu unsurlardan yararlanmasanız da olur, çünkü dikkatsizce bir oyun sürecinde bile düşman, akıllıca davranamadığı için avantaj daima sizde oluyor. Yalnız geliştirici ekip Nazi askerlerinin zekâ tarafındaki eksikliğini, onların atış gücüyle desteklemek istemiş galiba; bu nedenle birkaç kurşun yerseniz, önceki kayıt noktasından başlamak durumunda kalabilirsiniz.

Sniper Elite 5, serinin önceki oyunlarından bildiğimiz X-Ray kamera açısını biraz daha makyajlayarak önümüze koyuyor. Askerleri keskin nişancı tüfeğiyle nerelerinden vurursanız, araya giren animasyon sonrasında hem istatistik verilerini içeren bildirim alıyorsunuz hem de buna göre deneyim puanı kazanıyorsunuz. Yapımdaki en temel yenilik olan silahların özelleştirilebilmesi ve geliştirilebilmesi meselesi ise pratikte güzel fikir olsa da hâlihazırda etkin kullanılabilen tüfeklerin veya otomatik silahların geliştirilmesi için “masa” bulup geliştirme uygulamak, oyun esnasında pek de akla gelen bir şey olmuyor. Hâlbuki bu formül, Metro Exodus gibi oyunlarda gayet güzel işliyordu.

Çok Oyunculu Modlar Sizi Bir Süre Oyalayabilir

Sniper Elite 5’in yaklaşık 10 saatlik senaryo modundan sonra Survival moduna geçiş yapabilir, üzerinize akın akın yağan Nazi askerlerini ebediyete uğurlayabilirsiniz. Ya da çok oyunculu modlarında şansınızı deneyebilirsiniz. Bu aşamada senaryo modunu eşli olarak oynayabilir, başka birine eşli oyun aracılığıyla yardım edebilir ya da Axis Invasion modu ile yine bir başka oyuncunun kâbusu hâline gelebilirsiniz. Zira bu modda uzman bir Alman keskin nişancısını yönetip senaryo modunu deneyimleyen diğer oyuncuyu ortadan kaldırmanız gerekiyor. Bir kümes hayvanından hâllice zekâya sahip Alman askerlerinden sonra gerçek oyuncuyla sert mücadelelere girmek, herkesin isteyeceği bir şey olmayabilir ama bunu isteyenlere de oyun, kapıyı kapatmıyor.

Sniper Elite 5’te dikkat çeken bir husus da yazının başında da belirttiğimiz gibi oyundaki sosyal adalet savaşçılığı ve kadın güçlendirme temasının yer yer kendini göstermesi oluyor. Örneğin, yönetimimizdeki karakter Karl ile iş birliği yapan SOE ajanı Charlie Barton, siyahi bir kadın. 1940’lı yılların İngiltere’si düşünüldüğünde henüz oy hakkı bile elde edememiş siyahi bir kadının yapımda, özgürlük savaşçısı gibi sunulması ve Survival modunda kullanılabilir kılınması, biraz eğreti duruyor. Merkeze, gerçek olayları alan bir yapımda bu yaklaşım, oyunun kendi yaratmak istediği gerçekçiliğe ister istemez gölge düşürüyor.

Neredeyse 500 kişilik geliştiriciye sahip olmasına rağmen yaklaşık 20 yıllık Sniper Elite serisini hâlâ AAA sınıfında bir oyuna dönüştüremeyen Rebellion Developments, belli ki serinin AA segmentinde seyretmesinden, aldığı ortalamanın biraz üstü puanlardan ve birkaç milyonluk satış sayılarından memnun. Eğer serinin sıkı bir takipçisiyseniz, Xbox Game Pass aracılığıyla yapımı deneyimlemenizi öneririz. Ama 2022 yılında görünmez duvarlara ve aptal düşmanlara tahammülünüz yoksa, “Canavar gibi” başka oyunlara zaman ayırabilirsiniz.